 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Трывога ные ранай: А дзе яны, Сыны? Плывуць, як вырай раньні, Спалоханыя сны... Што ўзяць сыны пасьпелі? Ні хлеба, Ні лайна. Туман, Сьцялі пасьцелі! У галавах – Вайна. Цяпер ляцець да іх, Ды Захмараны шляхі. На хустцы ў Бянігны Жалобяцца шлякі. Лічыць гады зязюлям У маладых барах. Прытулак для матулі – На ўскраіне барак... З адчаю Неба сшыта – Пячэ з-пад далані, Ад самалётаў, Жыта, Матулю заслані! Старая чуе ростань. Гадоў саскублен стог. Дзесятак сынаў Шосты На сходзе, Як вятох... Як выпрасіла ў сьмерці У д'яблавай радні – Два дні?.. Каб сьлёзы ўцерці Па Януку... Два дні... ...Гаротныя лясіны Жвір сьвежы Бралі ў цень, Спазьніўся ліпень. ...Сына Хавалі ў гэты ж дзень...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|